بررسی انواع کارت شبکه قابل نصب روی سرورHP
کارت شبکه، که به عنوان NIC یا Network Interface Card نیز شناخته می‌شود، نقش حیاتی در تبادل ارتباط بین کامپیوترها و سرورها در شبکه‌های محلی (LAN) ایفا می‌کند. این قطعه سخت‌افزاری مهم، به عنوان NC card هم شناخته می‌شود و به صورت پیش‌فرض در تقریباً همه مادربوردهای جدید کامپیوترها نصب شده است. به‌طور مشابه، سرورها نیز از این اصول پیروی می‌کنند و از کارت شبکه استفاده می‌کنند.
در ادامه، انواع مختلف کارت‌های شبکه قابل نصب بر روی سرورها را بررسی خواهیم کرد.
کارت شبکه سرور چیست؟
کارت شبکه سرور به عنوان یکی از مهم‌ترین قطعات سرور شناخته می‌شود و نقش بسیار حیاتی در ارتباط سرور با شبکه‌های کامپیوتری ایفا می‌کند. این کارت در واقع به عنوان رابطی بین سرور و شبکه‌ها عمل می‌کند و برای برقراری ارتباط با شبکه، هر سرور نیازمند حداقل یک کارت شبکه است. این کارت، سرور شما را قادر می‌سازد تا به اینترنت یا سایر کاربران در شبکه محلی (LAN) متصل شود.
یکی از مزایای برجسته کارت شبکه سرور، امکان اتصال چندین سرور به یکدیگر است و همچنین ایجاد ارتباطات سیمی و فیبر نوری بین آنها را فراهم می‌کند. از جمله مزایای دیگر این کارت، کنترل و مدیریت داده‌های ارسالی بین سرورها و کاربران است.
کارت‌های شبکه سرور، به عنوان یک پیکربندی مهم در ساختار سرورها و شبکه‌ها، نقش بسیار مؤثری در بهبود کارایی و کاربردی بودن آنها ایفا می‌کنند.
پیشنهاد خرید ویژه ⚡ : خرید کارت شبکه HP
کارت شبکه سرور HP
انواع کارت شبکه قابل نصب روی سرور از نظر سخت‌افزاری در کارت‌های شبکه سرور اچ‌پی به سه دسته تقسیم می‌شوند:
۱. کارت شبکه Onboard:
دسته اول که به عنوان کارت‌های شبکه آنبورد (Onboard) شناخته می‌شود، به کارت‌هایی اطلاق می‌شود که به صورت پیش‌فرض بر روی مادربرد‌های سرورهای HPE نصب شده‌اند. این ماژول‌های شبکه معمولاً از سرعت 1Gb بر ثانیه پشتیبانی کرده و به صورت Ethernet عمل می‌کنند. برخی از سرورهای سری تاور یا ایستاده و رک‌مونت از این دسته کارت‌های شبکه استفاده می‌کنند، مانند:
🟣 HPE ProLiant ML10 G9
🟣 HPE ProLiant ML30 G10
🟣 HPE ProLiant ML350 G10
🟣 HPE ProLiant ML350 G9
🟣 HPE ProLiant DL380 G9
مزیت این رده از کارت‌های شبکه در این است که به صورت پیش‌فرض بر روی مادربرد سرور تعبیه شده‌اند و فضای اسلات‌های رایزر را اشغال نمی‌کنند، که برای کاربرانی که نیاز به استفاده از چندین ماژول شبکه دارند بسیار کاربردی است. مدل‌هایی مانند HPE Ethernet 331i 4-Port 1Gb و HPE Ethernet 1Gb 2-port 361i از این رده کارت‌های شبکه بر روی سرورهای HPE استفاده می‌شوند.
۲. کارت‌های شبکه FLR:
سرورهای HPE از نسل هشتم به بعد، اسلات‌های ویژه‌ای به نام اسلات FLR طراحی کرده‌اند. این اسلات‌ها بر روی مادربرد‌های سرورهای رک‌مونت HPE نصب شده‌اند و انواع کارت‌های شبکه مختلف، از Ethernet تا SFP برای بسترهای LAN و فیبر نوری را پشتیبانی می‌کنند. این کارت‌های شبکه معمولاً حداکثر از سرعت 10Gb بر ثانیه پشتیبانی می‌کنند (البته در بعضی مدل‌ها تا 25Gb تا 40Gb و یا بیشتر نیز ممکن است). مدل‌هایی مانند HPE 366FLR 4-Port 1Gb Adapter و HPE 640FLR 2-Port 10/25Gb Adapter از این رده کارت‌های شبکه هستند.
۳. کارت‌های شبکه PCIe:
این دسته از کارت‌های شبکه HPE بر روی اسلات PCIe سرورها نصب می‌شوند. یکی از مزیت‌های این کارت‌ها، امکان نصب بیش از یک کارت در سرور است، که برای کاربرانی که نیاز به تعداد بالایی پورت شبکه دارند، این کارت‌ها گزینه مناسبی برای نصب و استفاده بر روی سرورها هستند. سرورهای HPE اغلب از یک اسلات FLR و یک کارت شبکه Onboard استفاده می‌کنند. در صورت نیاز، می‌توان بیش از یک کارت‌های PCIe را روی سرورها نصب کرد.
انواع کارت شبکه سرور
در سرورها، به طور معمول از دو نوع کارت شبکه بیشتر استفاده می‌شود: کارت شبکه فیبر (Fiber) و کارت شبکه اترنت (Ethernet). هر دو نوع کارت از طریق بستر کابل با شبکه ارتباط برقرار می‌کنند، که این کابل‌ها می‌توانند از نوع فیبر نوری (Fiber Channel) یا اترنت (Ethernet) باشند.
-
کارت شبکه فیبر (Fiber):
این نوع کارت‌های شبکه از طریق کابل‌های فیبر نوری پشتیبانی می‌شوند. نوع فیبری که در این کارت‌های شبکه سرور استفاده می‌شود، باعث عملکرد کاربردی آنها می‌شود و استفاده از آنها در اتصالات پرسرعت بین استوریج‌ها یا سرورها بسیار متداول است. برای ارتباط با دیگر دستگاه‌ها، این کارت‌ها از ماژول‌های SFP (Small Form Factor Pluggable) استفاده می‌کنند که سیگنال‌های دیجیتال را تبدیل می‌کند.
درگاه اتصال این نوع کارت‌ها با کارت‌های اترنت متفاوت است و تنها این امکان را دارند که از طریق فیبر‌های نوری تبادل اطلاعات را در شبکه انجام دهند. این نوع کارت شبکه نسبت به نمونه‌های دیگر از قیمت بالاتری برخوردار بوده و ساختار پیچیده‌تری دارد. فیبر نوری به عنوان یک سیستم پوشش دهی با سرعت بالا شناخته می‌شود که امکان مدیریت ترافیک شبکه را در سرورها فراهم می‌آورد. کارت‌های شبکه فیبر نوری عمدتاً در سازمان‌ها و شبکه‌هایی که نیاز به تبادل ارتباط با سرعت بالا دارند، مورد استفاده قرار می‌گیرند. این کارت‌ها در سرورهای نسل 6 به بعد با سرعت 10G برای بازدهی و سرعت بیشتر به بازار ارائه شده‌اند.
-
کارت شبکه اترنت (Ethernet):
این نوع کارت شبکه با هدف انتقال داده‌های تحت شبکه با استفاده از اتصال به رایانه مورد استفاده قرار می‌گیرد. کارت شبکه اترنت این قابلیت را دارد که به یک کارت اترنت متصل شده و سر دیگر این کابل را به مودم یا روتر متصل کند. این کارت‌ها را به عنوان “Wired” نیز می‌شناسند و از دیگر ویژگی‌های آنها این است که فقط از پورت RJ-45 استفاده می‌کنند و مجهز به یک کابل اترنت بوده که در قسمت انتهایی آن نصب می‌شود. کارت‌های شبکه اترنت کم حجم‌تر و تخت‌تر از کارت‌های شبکه بی‌سیم هستند و در سرورها و شبکه‌هایی که به اتصال با سرعت بالا نیاز ندارند، معمولاً استفاده می‌شوند.
برای مطالعه بیشتر 📰 : کارت شبکه سرور چیست ؟
بررسی کارت شبکه سرور از نظر پورت‌ها
جالب است که بدانید این کارت‌ها به چهار دسته‌ی مختلف تقسیم می‌شوند، که هر یک متناسب با نوع کابل‌های اتصالی آنها طراحی شده‌اند.
-
پورت RJ45:
یکی از انواع پرکاربرد کارت‌های شبکه، پورت RJ45 است که با استفاده از کابل‌های زوج‌سیم (UTP) به هم تابیده‌شده اند. این پورت با انواع کابل‌هایی مانند Cat6، Cat5 و Cat7 ساخته شده است. کابل‌های UTP برای اتصالات LAN بسیار متداول هستند و از کابل‌هایی با کاربرد عمومی برخوردارند.
-
پورت BNC:
پورت BNC نیز از دیگر انواع پورت‌های استفاده شده در کارت‌های شبکه است که با استفاده از کابل‌های کواکسیال نازک مثل کابل BNC پشتیبانی می‌شود. این نوع پورت برای برخی از ارتباطات و شبکه‌ها به کار می‌رود.
-
پورت AUI:
نوع دیگر پورت‌های مخصوص کارت‌های شبکه AUI هستند که از طریق یک کابل کواکسیال ضخیم مانند AUI transceiver پوشش داده می‌شود. این نوع پورت‌ها در برخی از سناریوهای خاص استفاده می‌شوند.
-
پورت‌های نوری:
پورت‌های نوری به شکل نوری طراحی می‌شوند و از transceiver استفاده می‌کنند. برخی از مثال‌های این پورت‌ها شامل ۱۰G/25G transceiver هستند. این نوع پورت‌ها برای انتقال داده‌ها با سرعت بالا و در محیط‌هایی که نیاز به اتصالات نوری دارند، استفاده می‌شوند.
استفاده از هر نوع پورت متناسب با نیاز شبکه و نوع کارت‌های شبکه مورد استفاده قرار می‌گیرد و هر کدام از آنها دارای ویژگی‌ها و کاربردهای منحصر به فردی هستند.
کارت شبکه 10 گیگابیت اترنت چیست؟
کارت شبکه 10 گیگابیت اترنت، به عنوان یکی از راه‌حل‌های اچ پی (HP) در جهت ارتقاء پهنای باند و کاهش تاخیر در شبکه‌ها طراحی شده است. این نوع کارت‌ها برای سرورهای HP مناسب هستند و از ویژگی‌های منحصربه‌فردی برخوردار می‌باشند.
کارت‌های شبکه 10 گیگابیت به شکلی طراحی می‌شوند که با سرورهای HP سازگاری داشته باشند و قابلیت پشتیبانی از چند شبکه اترنت و استاندارد را داشته باشند. این مدل کارت‌ها مجهز به یک درگاه RJ45 هستند و بسته به نیاز و تکنولوژی شبکه، کابل‌های مختلفی می‌توان از آنها بهره‌برداری کرد.
با استفاده از این نوع کارت‌ها، می‌توان اینترنت را به یک سوئیچ داخلی متصل کرد و کلاینت‌ها و کامپیوترهای مختلف را قادر ساخت که از 10 مگابیت تا 10 گیگابیت خروجی از سوئیچ مورد نظر بگیرند. همچنین، وجود نوع دیگری از این کارت‌ها به شکل کارت شبکه 4 پورت نیز وجود دارد. این نوع کارت‌ها مجهز به چهار پورت با سرعت 10/100/1000 هستند و با انواع سرورها سازگاری دارند.
تفاوت کارت شبکه FLR با کارت‌های T در چیست؟
در ادامه بررسی کارت شبکه سرور، به تفاوت نصب کارت‌های شبکه می‌پردازیم. بر روی سرورهای اچ پی، اسلات‌های محلی وجود دارند که جایگاه کارت‌های شبکه را به شکل مستقیم به مادربرد متصل می‌کنند و به عنوان جایگاه کارت FLR نامیده می‌شوند. معمولاً کارت‌هایی که برای نصب در این جایگاه طراحی شده‌اند، کارت FLR نامیده می‌شوند و امکان نصب یک کارت شبکه FLR بر روی سرور وجود دارد. اما کارت‌های T همگی بر روی رایزر نصب می‌شوند و برای کارکردن نیاز به اسلات PCI-E دارند.
هر دو کارت از لحاظ عملکرد یکسان هستند اما تفاوت آنها در این است که کارت‌های شبکه FLR نیازی به اسلات PCI-E و رایزر ندارند. از لحاظ شکل‌ساختاری نیز کارت FLR با کارت‌های T متفاوت هستند. در نتیجه، نصب کارت‌های شبکه FLR بر روی سرور محدود به جایگاه‌های مخصوص خود است، در حالی که کارت‌های T بر روی اسلات‌های PCI-E و با استفاده از رایزرها قابل نصب هستند.
سخن آخر
بطور کلی کارت‌های شبکه با نام‌های FLR، Onboard، و PCle از لحاظ سخت‌افزاری مورد استفاده قرار می‌گیرند. کارت‌های شبکه Onboard بصورت پیش‌فرض بر روی مادربرد‌های سرورها نصب می‌شوند و فضای اسلات‌های رایزر را صرف نمی‌کنند. کارت‌های شبکه FLR بر روی اسلات‌های محلی متصل می‌شوند و نیازی به اسلات PCI-E ندارند. در عین حال، کارت‌های شبکه PCle قابلیت نصب بیش از یک کارت را در سرور فراهم می‌کنند.
با توجه به نیازهای شبکه و سرور مورد استفاده، می‌توان از کارت‌های شبکه Fiber و Ethernet بهره‌برداری کرد. کارت‌های شبکه Fiber با استفاده از فیبر نوری به عنوان سیستم پوشش دهی با سرعت بالا شناخته می‌شوند و برای تبادل ارتباط با سرعت بالا در محیط‌هایی مانند سازمان‌ها مناسب هستند. از طرف دیگر، کارت‌های شبکه Ethernet با استفاده از کابل‌های اترنت امکان انتقال داده‌های تحت شبکه را فراهم می‌کنند و مناسب برای استفاده در کامپیوترها و کلاینت‌ها هستند.
انتخاب کارت شبکه مناسب برای سرورها و شبکه‌ها از اهمیت بالایی برخوردار است و باید به نیازها و استفاده‌های مختلف توجه داشت. با انتخاب کارت‌های شبکه مناسب و توجه به مشخصات فنی آنها، ارتقاء کارایی شبکه و بهبود عملکرد سرورها به‌دست خواهد آمد.
